سیستم مدیریت بسته، مجموعه ای از ابزارهای نرم افزاری است که فرایند نصب، به روزرسانی، پیکربندی و حذف بسته های نرم افزاری را به صورت خودکار برای سیستم عامل انجام می دهد.

به نوعی این سیستم پایگاه داده ای از وابستگی های نرم افزاری (software dependencies) و اطلاعات نسخه ی نرم افزار را برای جلوگیری از اختلال و یا فقدان پیش نیازها در خود نگه داری می کند.

سیستم مدیریت بسته برای صرفه جویی در زمان و هزینه سازمان ها طراحی شده است که عملیات نصب و به روزرسانی دستی را از میان برداشته است. این سیستم به صورت ویژه برای سیستم عامل های تحت لینوکس و یا بر مبنای یونیکس کاربرد دارد.

انواع سیستم مدیریت بسته:

یکی از تفاوت های اساسی توزیع های مختلف لینوکس، نوع سیستم مدیریت بسته ی آنهاست.

dpkg وaptitude و apt:

این مدیر بسته برای توزیع های مبتنی بر دبیان (Debian-based) مورد استفاده قرار می گیرد.

لغت apt مخفف Advanced Packaging Tool است و سطح بالاتر dpkg می باشد که در توزیع های مبتنی بر دبیان استفاده می شود. بعضی از برنامه های مربوط به این نوع عبارت اند از apt-get و apt-cache و apt-cdrom یا apt-file.

 دستور نصب نرم افزار از مخازن

apt-get install software-name

aptitude install software-name

به روزرسانی نرم افزارها در خانواده ی apt در دو مرحله انجام می شود.

مرحله ی اول: به روزرسانی مخازن

مرحله ی دوم: به روزرسانی بسته های نرم افزاری در صورت وجود نسخه ی جدید در مخازن

دستور به روزرسانی

apt-get update

apt-get upgrade

aptitude update

aptitude upgrade

دستور جستجوی نرم افزار

apt-cache search software-name

aptitude search software-name

دستور حذف نرم افزار

apt-get remove software-name

aptitude remove software-name

rpm و yum:

این مدیر بسته برای توزیع های فدورا/ردهت و اوپن سوزه (Fedora/RedHat , OpenSUSE) مورد استفاده قرار می گیرد.

yum شکل بهبود یافته ی rpm است.

دستور نصب نرم افزار از مخازن

yum install software-name

دستور نصب بسته ی نرم افزاری RPM

rpm -i package-name

به روزرسانی نرم افزارها در yum تنها یک مرحله دارد که مخازن و نرم افزارها را به روزرسانی می کند.

دستور به روزرسانی

yum update

دستور حذف نرم افزار و تمام وابسته ها

yum remove software-name

دستور حذف نرم افزار ضمن حفظ وابسته ها

yum --nodeps remove software-name

pacman:

این مدیر بسته برای توزیع آرچ (Arch) مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از تفاوت های pacman با apt و yum این است که pacman از دستورات کوتاه تر و مختصر استفاده می کند. مثلا نوع عملیات تنها با یک حرف مشخص می شود.

دستور نصب نرم افزار

pacman -S software-name

portage:

این مدیر بسته کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و مانند pacman پیچیدگی های خاص خود را دارد.

دستور نصب

emerge software-name

منابع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Package_manager

http://how-to.linuxcareer.com/comparison-of-major-linux-package-management-systems